خسته از کار روزانه تا می نشینم خوابم می برد. خواب که نه. یک نوع بیداری با چشمان بسته. حواسم کاملا آگاه هستند؛ در تاریکی محض. در این تاریکی تنها کاری که می شود کرد دنبال کردن صداهای اطراف است.
تقویم جیبی نود و یک / در همه رنگ / با طرح های چهارده معصوم، هفت سین، آثار باستانی / فقط 1000 تومن.
صدا نزدیک تر می شود. الان جلوی من ایستاده. یکی از مسافرها یک نمونه می خواهد.
سکوت
با خودم تصور میکنم الان دارد ورق میزند ببینید می ارزد یا نه.
سکوت از یه حد به بعد یک معنی بیشتر نمی دهد.
خریدار نیست. صدا دور تر می شود.
- ۶ نظر
- ۱۷ اسفند ۹۰ ، ۲۱:۳۷